Un novo libro sobre Romasanta actualiza a historia máis famosa do home-lobo

Presentación do Libro “ROMASANTA, Historia real de una leyenda” no pobo natal de Romasanta, O Regeiro de Abaixo (Esgos) coa presenza de Manuel Baltar (Presidente da Deputación Ourense), José Domínguez González e Roberto Bustillo Bolado (coordinadores da publicación), Mario Rodríguez González (Alcalde de Esgos), Camilo Rodríguez Rodríguez (Concelleiro de Esgos) e de Marcos Vázquez Guzmán (Actor que caracteriza a Romasanta no filme “Luarada”).

O presidente da Deputación de Ourense, Manuel Baltar, presentou hoxe, xunto ao xornalista José Domínguez; o profesor de Dereito Roberto Bustillo, e o alcalde de Esgos, Mario Rodríguez, o libro Romasanta. Historia real dunha lenda, publicación da que son coordinadores Domínguez e Bustillo e que analiza en profundidade o caso máis claro de licantropía ocorrido en España, segundo os autores, o de Manuel Blanco Romasanta. O presidente do goberno provincial destacou que esta obra “forma parte deses libros de investigación apaixonantes, que permiten recuperar e manter viva a historia da provincia de Ourense, sendo como é o caso de Romasanta, posiblemente, o caso máis famoso do mundo referido á figura do home-lobo”. Baltar sinalou que obra analiza desde diferentes perspectivas: histórica, psiquiátrica, social, etnográfica, xudicial e xornalística un suceso que foi moito máis alá dun feito delituoso, converténdose nun fenómeno social na súa época”. O acto de presentación tivo lugar xunto á casa natal de Romasanta, en Regueiro (Esgos), coa presenza do actor Marcos Vázquez caracterizado como no papel da película Luarada, na que deu vida ao home-lobo. A publicación é un compendio do traballo de investigación realizado ao longo de case 30 anos, unha edición aumentada con respecto ao libro matriz que deu orixe a este texto con novos datos sobre os feitos e o personaxe, por parte de Roberto Bustillo, José Domínguez e Liño Blanco. Tamén se recolle o traballo realizado por David Simón, Xaqueline Estévez, María Vitoria Rodríguez e Mónica Minoshka Moreira, quen afronta o curioso caso do Doutor Philips que terció na Audiencia da Coruña por poder analizar a Romasanta. Pola súa banda, Roberto Bustillo analiza a estratexia procesual de Romasanta nas tres vistas que se celebraron para concluír coa condena do ” home do unto”, e o fiscal do TSXG, Antonio Roma, expón as teses da Fiscalía na Sala da Audiencia da Coruña, unha vez que a sentenza do Xulgado de Allariz foi sometida a consulta. A publicación que agora reedita a de 1991 incorpora a achega etnográfica entón realizada por Enrique Bande, a primeira reconstrución de Luís García Mañá tal e como no seu día levou a cabo e o prólogo daquela primeira publicación do xa falecido Carlos Martínez-Barbeito, mentres que Gerardo Flórez, Emilio González e David Simón expoñen o caso de Romasanta desde a perspectiva psiquiátrica actual. Así mesmo, Fernando Serrulla e Margarita Sanín expoñen os resultados de aplicar as ciencias forenses ao caso, e Ana Isabel Heras e José Domínguez documentan o emprego do unto ou graxa humana con fins curativos nos séculos que precederon a Romasanta. Antecedentes da publicación En marzo de 1991 a Deputación de Ourense publicaba Ou home do unto. Blanco Romasanta, historia real dunha lenda. Aquela publicación de algo máis de 140 páxinas era o resultado de catro anos de investigación de José Domínguez e Liño Branco ao redor dos sucesos do que moitos consideraban o máis claro caso de licantropía. Por entón, a práctica totalidade dos escenarios nos que transcorreran os feitos durante a primeira metade do século XIX estaban aínda inéditos. Da historia pouco máis había que A Recensión da Causa que publicara o letrado da Defensa de Blanco Romasanta, Rúa Figueroa, a novela O bosque de Ancines, do coruñés Carlos Martínez-Barbeito (e que logo deu orixe á película de Pedro Olea, O bosque do lobo), e algunhas publicacións en cadernos, xornais e revistas. A publicación de marzo de 1991 da Deputación serviu tanto para poñer cara a Blanco Romasanta (a do retrato elaborado por Luís García Mañá a partir dos datos obrantes no Sumario da Causa), como para impulsar numerosos estudos que se foron producindo nos xa case 30 anos transcorridos desde entón. Outros estudosos do caso desde os diferentes campos que abarcaban os seus coñecementos, sumáronse ao equipo inicial que, ademais dos mencionados, completaba o historiador Enrique Bande. Nesas case tres décadas fóronse producindo achegas no campo da medicina e da psiquiatría forense e da reconstrución fisonómica (proxeccións en 3D de Blanco Romasanta), así como do ámbito xurídico e etnográfico desde múltiples perspectivas.