Antes da pandemia os alumnos de dita asignatura traballaron o tema de como contribuir a mellorar a súa localidade. Tras uns días de reflexión consideraron que o mellor que podían facer polo seu pobo era garantir que todos os nenos poidan desfrutar do tempo de lecer en igualdade de condicións e que para iso é necesario que os parques infantís estén adaptados ás necesidades de todos. Consideramos que ao deseñar este tipo de parques estaremos favorecendo a súa participación e tamén a integración e inclusión na vida normalizada. Por outro lado favorécese a sensibilización, posto que tamén estaremos axudando a cambiar a percepción e actitudes que a sociedade en xeral ten hacia eles.
Son conscientes de que o parque infantil do entorno da Veracruz dispón de plaza de estacionamento para persoas con discapacidade e iso fixo que lles pareza o lugar máis axeitado para crear un parque accesible. Comprobaron que a día de hoxe non existe equipamento específico, que non hai sombras que protexan a nenos que non poden desplazarse e que se manterían durante demasiado tempo ao sol.
Con todo o anterior e basándonos no “manual de parques infantiles” da Fundación Lukas e o manual de “Parques infantiles accesibles” de Jorge Palomero Ferrer
Solicitaron:
-Itinerario: que a rampa da beirarrúa non remate nun corte vertical por pequeño que sexa pois impide que suban as cadeiras de rodas a motor. A entrada do parque debe garantizar os 2 metros de ancho.
-Zona de Estancia: Instalación de fontes accesibles para cadeiras de rodas e paneles informativos en braille e con pictogramas para nenos con TEA. Colocación de elementos de sombra (as árbores actuáis non son una solución inmediata ainda que o sexan a longo prazo).
-Elementos de xogo: xogos sonoros, balancín para cadeira de rodas, balancín con catro asentos con respaldo e peches seguros, canasta accesible
Achegamos imaxes dalgunha das suxerencias
