Antón Jardón
Curriculum Antón Jardón
«Yo te he de ver y te he de ver y te he de ver / aunque te escondas y te apartes de mi vista / y si yo pierdo mi cartera sin querer / de nueva cuenta te mando un retratista»
(Antonio Aguilar, Te traigo en mi cartera)
Nin sequera pasaron dous meses dende aquela convulsiva conxura, argallada para defenestrar a un líder, cuxo nome foi borrado ipso facto dos rexistros de Génovatrece, mais foron tempo dabondo para que os despistados descubriran o auténtico perfil de Núñez Feijóo, definido por un nítido retrato en branco e negro que algúns se empeñan en facérnolo ver en tecnicolor, onde o rosa é a cor dominante. O ilustre senador galego (de orixe), autor do proxecto persoal denominado «quiero vivir en Madrid», matou dous paxaros dun tiro nun santiamén, ao empurrar polo precipicio do esquecemento ao seu antecesor e arramplarlle o posto na cámara alta a un compadre coa folla se servizos sen estrear, para cumprir a súa paixón de aspirante a vivir na Moncloa. Hai uns días, decidiu emendarlle a plana ao home sen nome, declarando solemnemente que Xénova non é dos xenoveses: «Génova es de los afiliados, los edificios no tienen culpa de nada». Aaai!, se as paredes falasen, don Alberto.
O Ningún Nome, ou NN (Nomen nescio, en latín), que en ilo tempore lle chamaban Pablo Casado, decidira, cos votos a favor dos que agora apoian o contrario, desfacerse da sede do PP, porque tiña(n) medo de que, se alguén se lle dese por furgar no ventre das paredes acabaría atopando sacas cheas de moedas falsas ou fillas de pais descoñecidos. Mais iso ao señor dos Peares non lle incumbe, porque pasou demasiado tempo dende que os extraterrestres esconderan a pasta nos buratos dos ladrillos daquel inmaculado edificio madrileño. O exlíder do PP, de cuxo nome ninguén se quere acordar, vomitaba calderilla –mais vomitaba– ao non aguantar as arcadas internas; e mesmo saíu na televisión e na radio dicindo que non tiña estómago para engulir os ovos avoltos que fritía en aceite de palma o irmán de Díaz Ayuso. Mais iso ao padal de Feijóo non lle afecta porque cada mañá, ao erguerse da cama, engule unha boa dose de protector estomacal.
E así segue circulando, sen pagar peaxes, como unha moto sen freos e costa abaixo, pola autovía expedita destes tempos frouxos e de secura perpetua nos que a cotra xa non luxa aos que viven acotío con ela. O gran político de centro, que nunca lle permitiría ao seu antecesor pactar con Vox, xa convive con naturalidade cun fulano que lle di a unha deputada con discapacidade, «Le voy a contestar como si fuera una persona como las demás», para acreditar cada día que as actitudes reviradas xa forman parte do manual da insignificancia. Mais iso ao noso Alberto dálle o mesmo, e o mesmo lle dá, porque os socios de Mañueco, os de Moreno Bonilla e os del, por suposto, deixan de ser de extrema dereita a medida que algún vai adquirindo o rango de vicepresidente.
[O meu tío Lisardo e un tal Rueda non saen do seu asombro, ao comprobar como o pai do monarca puxo a Galicia no mapa, unha tarde de maio ao pasar por ‘Sangenjo’, cousa que Feijóo non foi quen de conseguilo nos seus 13 anos de presidente galego].
Outros Artigos de Antón Jardón :
” Feijoo e a reconciliación coa familia (política) “
” O seu nome fede a pólvora queimada, excelentísimo señor! “
” Feijóo rebenta os freos ao atravesar ao Padornelo “
” Contra o carnaval de Madrid, viva o entroido de Xinzo! “
” Cando as rogativas non dan acabado coa sequía “
” O desencanto de don Claudio “
” Vai moito frío en Penalonga “
“Unha ovella na tulla do diñeiro”
” A galiña que pon os ovos sen data de caducidade “
” Contando tardes, sobre todo, tardes “
” A señora da máscara no papo (e a educación no sobaco) “
“Paco Picholas e os elementos noctámbulos ”
” A codia das ausencias en tempos adversos “
” A algarabía cuántica da covid-19 e a matanza da señora Clotilde [relato] “
” A contumacia dun milhomes contra a cerellada doutros catro [relato] “
” Que diferenza hai entre a denta-dura de Trump e o dentame de Bide? “
” Maldita escuridade! (Sempre anoitece con máis Vox e menos Nós no horizonte) “
” Guerra patriótica: nacionalismo madrileño contra centralismo español “
” Ménage à trois nas cloacas do Barbaña “
” Algo cheira a rancio na cidade dos biosbardos “
” Casabranca e o lado íntimo da pseudo-política ourensá.”
” Non hai doce sen trece (corolario) “
” Non hai doce sen trece (segunda parte) “
” Non hai doce sen trece (primeira parte) ”
” Antollo e o xurelo guisado [relato] “
” O can vello, o amo e o patrón [relato] “
” Incontinencias dun petulante na fase 1 [relato] “
” O corvo e o alcalde [relato] “
” A pandemia dos estorniños berrecallos [relato] “
” Unha muller confinada no supermercado “
“O cadeliño zuro e o visitante impertinente”
” 5 de abril, Domingo de Ramos “
