Tartamudez é a palabra con que xeralmente coñecemos á espasmofernia, disfernia ou disfluencia do fala. Un trastorno comunicacional que ten como característica a interrupción involuntaria ao falar e vén acompañada de medo, tensión, así como de tensión muscular na cara e o pescozo.
A causa específica que xera esta desorde non se atopou aínda, pero diversos estudos demostran que é nun 80% hereditaria e nun 20% de orixe bioneurológico. Entre os dous e os catro anos comeza a facerse visible, aínda que pode chegar a confundirse coas dificultades que teñen os nenos para falar durante esa etapa.
Segundo as estatísticas, tan só un de cada vinte nenos chega a tartamudear e un gran número deles logran superar o trastorno durante a adolescencia. Un dos maiores problemas aos que se enfrontan quen tartamudean é ao cuestionamiento sobre a súa intelixencia, habilidade emocional e burla, xerándolles efectos negativos a nivel psicolóxico e levándoos a illarse socialmente.
