Manuel Herminio Iglesias
Votou a xente e saiu á luz o seu veredicto. Votou con plena liberdade e sen nada que salientar, pois non houbo ningún incidente. Correos fixo moi ben o seu traballo e nada que dicir. Todo estivo dentro da máis absoluta normalidade. Polo que chegou o tempo das análises pra tirar conclusións.
O trunfo dos populares resulta ser unha victoria moi importante, mais un chisco descafeinada. Pois pode non cheguen á Moncloa e iso xa é unha derrota que pode deixar á dereita e a Vox sen tocar poder. Todo un éxito que moitos celebramos. A Feijoo a campaña fíxoselle longa, pois partiu dunha premisa que estivo asentada na descalificación, non só do presidente se non das institucións, e eso non todo o mundo ó tragou e o soportou. Polo que creou un rechazo mobilizador da esquerda socialdemócrata e do chamado progresismo. Dado que a cidadanía quere vivir fora da confrontación e da descalificación, e non aproba o insulto e as mentiras como argumento pra convencer ós votantes. E eso foi captado por moitas persoas que lembran que o PP cos seus compañeiros de viaxe viven contando trolas e medias verdades que auguraban un tempo broncas e cheo de retrocesos sociais. Ademais durante a mesma repetían o mantra de derogar ó sanchismo e a anulación de leis sociais que non obrigan a ninguén, mais que son necesarias nunha sociedade democrática
Agora, despois dos resultados coñecidos, a derogación do sanchismo xa é pasado.
Sánchez salvou os mobles e en certa medida reforzouse. E o que parecía un trunfo importante, deixa unha situación complexa e moi dificil pra unha dereita que soamente ten como aliado a Vox e o lema: que te vote Chapote.
A España actual é moito maís diversa e tolerante que a dos cencerros que se agochan no odio permanente ó diferente, e que lle rinden culto, sin delcilo abertamente, ó que foi unha ditadura de coarenta anos. En fin, chegou a hora da política e veremos se hai goberno ou repetición electoral.
Achegándome ó que aconteceu en Galicia, cabe sinalar que, nas dúas provincias menos deselvoltas como son Lugo e Ourense, os da gaivota arrasaron. E a pregunta que me salta á mente e a seguinte: Que lle deben estas dúas cidades ó grupo que as goberna dende sempre? Os anos pasan e moi pouco ou nada teñen que presentar de progreso en todos os seu índices económicos e sociais. Mais a xente sígueos a votar. Por que será? No caso de Ourense, a decadencia provincial é moi evidente.
No tocante ó nacionalismo galego supoño que terán que facer unha fonda e sexuda reflexión si queren mellorar. Ademais de deixar de laiarse falando de que son campañas electorais moi polarizadas. Todas as campañas nas eleccións xerais están moi polarizadas. E esta moito máis. Ben sei que no Bng a verba resistencia sempre é a que sae gañando. Resistir é a súa virtude. Mais con eso non chega. Pois, nos votantes o cansancio de ser sempre minoría, desmoraliza. E así non se vai a ningures. Galicia precisa unha forza política que, facendo unha lectura non dogmatizada desta terra, e sen ataduras ideolóxicas, sexa capaz de entrarlle na bolsa dos votos ós populares. E despois facer unha política practica que sexa percibida polos cidadáns. Unha política que teña consecuencias positivas. E, de momento, esa formación ainda non se ve ou non naceu.
Remato, a resaca electoral deste 23 J deixa un arrecendo en Galicia na que trunfa a cor azul. Tamén sinala que a Galicia mariñeira é unha cousa moi distinta a do interior. Que o PSOE perdendo uns escanos resite. Que Sumar faise un oco que supera o nacionalismo galego actual; e que o Bloque debía reflexionar e trocar de rumbo se non quere se soamente testimonio na capital do reino.
Outros artigos de Manuel Herminio Iglesias
Moita enerxía sen rentabilidade
Ourense: Sen obxectivos nin proxectos
Ourense, por riba das ideoloxías
Vandalismo, botellóns e desleixo
Dúas maneiras de actuar na política
